در هنگام تخصیص آدرس های IP به دستگاه های شبکه, از کجا می توان فهمید که مرز بین قسمت Network و Host آدرس در کجا قرار دارد؟ در همین جاست که لزوم استفاده از Subnet Mask ضروری به نظر می رسد.
Subnet Mask همانند آدرس IP دارای سایز ۳۲ بیت می باشد که عدد ۱ در آن نشان دهنده قسمت Network و عدد ۰ نشان دهنده قسمت Host است. تنها فرق بین این دو نوع در آن است که تمامی `۱`های موجود در Subnet Mask باید پشت سر هم و متوالی قرار بگیرند و تمامی `۰` های آن نیز به همین صورت. البته این توالی ۰ و ۱ها در کل ۳۲ بیت باید در نظر گرفته شود و نه فقط در یک Octet خاص.
برای مثال, ۱۱۱۱۰۰۰۰٫۰۰۰۰۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱ یا ۲۴۰٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵ یک Subnet mask درستی نیست زیرا که تمامی اعداد ۱ پشت سر هم قرار نگرفته اند و در بین آنها اعداد ۰ هم مشاهده می شوند. درمورد اعداد ۰ هم همین مسئله صدق می نماید. اما Subnet Mask دوم که بصورت ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۴۸ یا ۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۰۰۰ می باشد Subnet Mask درستی خواهد بود.
۴ نوع روش بیان کردن Subnet Mask وجود دارد.در زیر روش های مختلف بیان کردن Subnet Mask را با مثال زدن یک آدرس C برایتان نشان داده ایم:
– روش Dotted-decimal:مثلا آدرس ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ با mask 0 255.255.255.
– بیان کردن تعداد بیت های قسمت Network:مثلا ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰/۲۴
– بصورت hexadecimal مثلا:۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ ۰xFFFFFF00
– بصورت اعداد ۰ و ۱ (Binary). مثلا:۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ با mask برابر با ۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱٫۱۱۱۱۱۱۱۱٫۰۰۰۰۰۰۰۰
دو نوع اولی معمول ترین روش های بیان Subnet Mask می باشند.
